Kobieta, która nie wie, kim jest, ani dokąd zmierza, skrywająca prawdziwe emocje pod karnawałową maską. Teatr, w którym gra się rolę, ale nikt nie widzi prawdziwego cierpienia, przykrytego pozorną radością. Jej wewnętrzny świat jest niedostępny dla innych, opleciony pnączami, z których trudno jest się wydostać. Usta milczą. Kontrastujący kwiat słonecznika jest jak ciepły promień światła, budzący nadzieję na zrozumienie.