Ewa Boiseau

Kim jestem? Długo poszukiwałam odpowiedzi na to pytanie, a znalazłam ją dopiero patrząc w głąb siebie. Przez większość życia próbowałam być taką, jaką chcieli widzieć mnie inni. Próbowałam dostosować się de zewnętrznych wymagań i standardów, jednocześnie swoją wewnętrzną tożsamość odsuwając na dalszy plan. Dopiero zatrzymując się i zastanawiając się nad tym, jaka jestem naprawdę, potrafię zobaczyć to, kim jestem i co składa się na moją osobę.

Ze wszystkich uczuć najbardziej cenię spokój i harmonię. Uwielbiam doświadczać życia bez pośpiechu, choć przez większość życia miałam poczucie, że pędzę przed siebie, nie mając na nic czasu i będąc ciągle spóźniona. Teraz zatrzymuję się w miejscu żeby rozejrzeć się dookoła i zobaczyć, gdzie jestem.

Z lekkością dostrzegam różnorodne kształty i kolory, dotykam materiały i struktury, odkrywam nowe dźwięki, smaki i zapachy. Uwielbiam kontakt z naturą: rośliny, zwierzęta, chodzenie boso po trawie i po piasku rozgrzanym słońcem. Me zmysłowe doświadczenia sprawiają, że otaczająca mnie rzeczywistość staje się źródłem inspiracji.

W mojej twórczości wybieram nierzeczywiste, uproszczone formy inspirowane człowiekiem i naturą, o wyrazistych kolorach i ekspresji. Mój styl chętnie określam jako surpozytywizm - nurt skupiony na wrażeniach zmysłowych, często odwołujący się do symboli. Poprzez sztukę staram się uchwycić to, co ulotne, a jednocześnie głęboko ludzkie: emocje, obecność, autentyczność.